Sunday, 28 August 2011

Recht op de dood ?

 Opschudding onlangs in het nederlanse Liempde nadat de pastoor een kerkelijke uitvaart weigerde voor een man die voor euthanasie had gekozen. zie artikel
Dit nieuws deed ook in Vlaanderen bij sommigen de emoties hoog oplopen. Bewijs daarvan een geanimeerde discussie op Facebook. ''Ronduit schandalig!'' foeterde Kenneth Coppens pastor van de Kapel van Onze Lieve Vrouw ten Beukenboom in Voorde.
De situatie werd meteen naar Vlaanderen getransponeerd met de stelling dat door de financiering van de erediensten door de belgische overheid iedereen recht heeft op een kerkelijke uitvaart. Onzin natuurlijk, maar sommigen mensen dulden nu eenmaal geen tegenspraak zo bleek later.

Wat het vraagstuk rond euthanasie betreft wordt de christelijke houding hiertegenover heel goed verwoord in de 'Kathechismus van de Katholieke Kerk;

''Wat de motieven en de aangewende middelen ook mogen zijn, de directe euthanasie bestaat erin om een einde te maken aan het leven van gehandicapten, zieken of stervenden. Deze is moreel onaanvaardbaar. Zo is een handeling die of een verzuim dat - in zichzelf of qua intentie - de dood bewerkt teneinde de pijn weg te nemen, een moord die ernstig in strijd is met de waardigheid van de menselijke persoon en met de eerbied voor de levende God als zijn Schepper. De beoordelingsfout die men te goeder trouw begaan kan hebben, verandert niets aan de aard van deze moorddadige ingreep, die steeds veroordeeld en uitgesloten moet worden. Zelfs indien de dood dreigend nabij geacht wordt, is het niet geoorloofd om de verzorging die men gewoonlijk aan een zieke verschuldigd is, te onderbreken. Het gebruik van pijnstillende middelen om het lijden van een stervende te verlichten, zelfs als men daardoor zijn leven zou verkorten, kan moreel in overeenstemming zijn met de menselijke waardigheid, als de dood noch als doel noch als middel beoogd wordt, maar enkel wordt voorzien en geduld als onvermijdelijk. De pijn-verzachtende verzorging is een bevoorrechte vorm van onbaatzuchtige liefde. Daarom moet zij bevorderd worden. ''

Men verwijt ons wreedheid en ongevoeligheid voor het menselijk lijden als we euthanasie veroordelen. Maar deze tekst weerlegt de beschuldiging wel heel duidelijk.
Maar maakt het ook wel heel duidelijk dat niemand het recht heeft een leven te beeindigen, zelfs niet het eigen leven.
Door de enorme vooruitgang op het vlak van palliatieve zorg zijn ook de grootste argumenten voor euthanasie ontkracht.

De vraag is heeft iemand die zichzelf laat vermoorden dan nog recht op een kerkelijke uitvaart? Naar mijn mening niet. Door deze keuze keert men zich resoluut af van de morele principes van het christelijke geloof en stelt men zichzelf in de plaats van God. Daardoor geeft men ook duidelijk aan dat men denkt God niet nodig te hebben. Een christelijke uitvaart heeft dan in mijn ogen geen zin.

Daar hadden bepaalde Facebookers natuurlijk geen oren naar. De ''engdenkenden'' konden maar beter zwijgen werd er geopperd. Een dame die stelde dat zij ook elke dag pijn had maar er daarom nog niet aan dacht zelfmoord te plegen. Ze droeg dit lijden geduldig op aan God, Jezus volgen is ook naar Golgotha gaan zo stelde ze. Als reaktie kreeg ze prompt te horen dat ze ''dikke zever'' ratelde ( niks geduldig dragen, spuitje geven!)

En zoals het goede ruimdenkende progresieven betaamd ontaarde de hele boel in een scheldpartij waarbij zelfs een priester zich verlaagde tot ordinaire achterbuurttaal. Want open van geest als ze zijn kunnen die mensen nu eenmaal niet dialogeren met iemand die er een andere mening op nahoudt zonder te vervallen in spot en  verwijten.

Het is een pijnlijke zaak om aan te zien hoe het geloof steeds meer en meer wordt uitgehold en getrivialiseerd. In sommige religieuze middens is het een zaak van ''pick and choose'' en u vraagt wij draaien geworden.

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik als mens en priester nog steeds mag staan voor respect voor het leven en de menselijke waardigheid. En daar hoort moord op eigen verzoek echt niet bij.

    No comments: