Nada te turbe

Op 15 oktober gedenkt de Kerk de Heilige Theresa van Avila, maagd en kerklerares. Eén van de slechts drie vrouwen die met deze titel geeerd werden. De twee andere zijn Catharina van Siena en Therese van Lisieux, ook een karmelietes.


Zij werd geboren in 1515 als Teresa Sanchez de Cepeda y Ahumada te Alba de Tormes nabij Salamanca. Haar ouders Don Alonso Sanchez de Cepeda en Dona Beatriz de Ahumada waren tot bekering gedwongen joden.
Toen ze twintig was in 1535, vrij laat naar de normen van die tijd trad ze in bij de karmelietessen in het klooster van 'La Encarnacion' ( de Menswording) te Avila.

Op 3 November 1537 legde ze haar geloften af. Korte tijd daarna werd ze echter zwaar ziek. Haar plotse genezing in 1542 die zonder verklaarbare oorzaak was schreef ze toe aan de Heilige Maagd en Sint Jozef.

Ze maakte een periode van geestelijke dorheid door maar ontving nadien ook grote mystieke gaven.

Samen met de Heilige Johannes van het Kruis hervormde ze de Karmel.

Deze orde was namelijk, zoals zoveel orden op een bepaald moment van hun geschiedenis hadden meegemaakt, verslapt in de naleving van haar kloosterregel

Om haar hervorming gestalte te geven stichtte Theresia in 1562 haar klooster van de heilige Jozef, in Ávila. Dit was geen sinecure, want er waren geen middelen en ze ondervond veel tegenstand. Het bestaan van zo'n klooster was immers in feite een slag in het gezicht van de bestaande kloosters, die bruut geconfronteerd werden met hun eigen falen.

De rest van het leven van Theresia was een aaneenschakeling van enerzijds bijzondere genaden in haar persoonlijke leven, en anderzijds kloosterstichtingen en het schrijven van constituties en mystieke geschriften in haar publieke leven.

Van haar geschriften zijn haar "Innerlijke Burcht," de Weg van Volmaaktheid" en haar "Hooglied" het meest beroemd. Ze behoren tot de hoogtepunten van de Spaanse literatuur. Op dat gebied werd zij in haar tijd alleen overtroffen door haar naaste medewerker en medemysticus, de heilige Johannes van het Kruis. Theresia werd zaligverklaard door paus Paulus V op 24 april 1614, en heiligverklaard door paus Gregorius XV op 12 maart 1622.

In 1970 riep paus Paulus VI haar uit tot kerklerares.

4 oktober, H. Franciscus van Assisi

Allerhoogste, almachtige, goede Heer,

van U zijn de lof, de roem, de eer en alle zegen.
U alleen, Allerhoogste, komen zij toe
en geen mens is waardig uw naam te noemen.

Wees geprezen, mijn Heer met al Uw schepselen,
vooral door mijnheer broeder zon,
die de dag is en door wie Gij ons verlicht.
En hij is mooi en straalt met grote pracht;
van U, Allerhoogste, draagt hij het teken.

Wees geprezen, mijn Heer, door zuster maan en de sterren.
Aan de hemel hebt Gij ze gevormd, helder en kostbaar en mooi.

Wees geprezen, mijn Heer, door broeder wind
en door de lucht, bewolkt of helder, en ieder jaargetijde,
door wie Gij het leven van uw schepselen onderhoudt.

Wees geprezen, mijn Heer, door zuster water,
die heel nuttig is en nederig, kostbaar en kuis.

Wees geprezen, mijn Heer, door broeder vuur,
door wie Gij voor ons de nacht verlicht;
en hij is mooi en vrolijk, stoer en sterk.

Wees geprezen, mijn Heer, door onze zuster, moeder aarde,
die ons voedt en leidt,
en allerlei vruchten voortbrengt, bonte bloemen en planten.

Wees geprezen, mijn Heer, door wie omwille van uw liefde
vergiffenis schenken, en ziekte en verdrukking dragen.
Gelukkig wie dat dragen in vrede,
want door U, Allerhoogste, worden zij gekroond.

Wees geprezen, mijn Heer, door onze zuster de lichamelijke dood,
die geen levend mens kan ontvluchten.
Wee hen die in doodzonde sterven;
gelukkig wie zij in uw allerheiligste wil vindt,
want de tweede dood zal hun geen kwaad doen.

Prijs en zegen mijn Heer,
en dank en dien Hem in grote nederigheid

Recht op de dood ?

 Opschudding onlangs in het nederlanse Liempde nadat de pastoor een kerkelijke uitvaart weigerde voor een man die voor euthanasie had gekozen. zie artikel
Dit nieuws deed ook in Vlaanderen bij sommigen de emoties hoog oplopen. Bewijs daarvan een geanimeerde discussie op Facebook. ''Ronduit schandalig!'' foeterde Kenneth Coppens pastor van de Kapel van Onze Lieve Vrouw ten Beukenboom in Voorde.
De situatie werd meteen naar Vlaanderen getransponeerd met de stelling dat door de financiering van de erediensten door de belgische overheid iedereen recht heeft op een kerkelijke uitvaart. Onzin natuurlijk, maar sommigen mensen dulden nu eenmaal geen tegenspraak zo bleek later.

Wat het vraagstuk rond euthanasie betreft wordt de christelijke houding hiertegenover heel goed verwoord in de 'Kathechismus van de Katholieke Kerk;

''Wat de motieven en de aangewende middelen ook mogen zijn, de directe euthanasie bestaat erin om een einde te maken aan het leven van gehandicapten, zieken of stervenden. Deze is moreel onaanvaardbaar. Zo is een handeling die of een verzuim dat - in zichzelf of qua intentie - de dood bewerkt teneinde de pijn weg te nemen, een moord die ernstig in strijd is met de waardigheid van de menselijke persoon en met de eerbied voor de levende God als zijn Schepper. De beoordelingsfout die men te goeder trouw begaan kan hebben, verandert niets aan de aard van deze moorddadige ingreep, die steeds veroordeeld en uitgesloten moet worden. Zelfs indien de dood dreigend nabij geacht wordt, is het niet geoorloofd om de verzorging die men gewoonlijk aan een zieke verschuldigd is, te onderbreken. Het gebruik van pijnstillende middelen om het lijden van een stervende te verlichten, zelfs als men daardoor zijn leven zou verkorten, kan moreel in overeenstemming zijn met de menselijke waardigheid, als de dood noch als doel noch als middel beoogd wordt, maar enkel wordt voorzien en geduld als onvermijdelijk. De pijn-verzachtende verzorging is een bevoorrechte vorm van onbaatzuchtige liefde. Daarom moet zij bevorderd worden. ''

Men verwijt ons wreedheid en ongevoeligheid voor het menselijk lijden als we euthanasie veroordelen. Maar deze tekst weerlegt de beschuldiging wel heel duidelijk.
Maar maakt het ook wel heel duidelijk dat niemand het recht heeft een leven te beeindigen, zelfs niet het eigen leven.
Door de enorme vooruitgang op het vlak van palliatieve zorg zijn ook de grootste argumenten voor euthanasie ontkracht.

De vraag is heeft iemand die zichzelf laat vermoorden dan nog recht op een kerkelijke uitvaart? Naar mijn mening niet. Door deze keuze keert men zich resoluut af van de morele principes van het christelijke geloof en stelt men zichzelf in de plaats van God. Daardoor geeft men ook duidelijk aan dat men denkt God niet nodig te hebben. Een christelijke uitvaart heeft dan in mijn ogen geen zin.

Daar hadden bepaalde Facebookers natuurlijk geen oren naar. De ''engdenkenden'' konden maar beter zwijgen werd er geopperd. Een dame die stelde dat zij ook elke dag pijn had maar er daarom nog niet aan dacht zelfmoord te plegen. Ze droeg dit lijden geduldig op aan God, Jezus volgen is ook naar Golgotha gaan zo stelde ze. Als reaktie kreeg ze prompt te horen dat ze ''dikke zever'' ratelde ( niks geduldig dragen, spuitje geven!)

En zoals het goede ruimdenkende progresieven betaamd ontaarde de hele boel in een scheldpartij waarbij zelfs een priester zich verlaagde tot ordinaire achterbuurttaal. Want open van geest als ze zijn kunnen die mensen nu eenmaal niet dialogeren met iemand die er een andere mening op nahoudt zonder te vervallen in spot en  verwijten.

Het is een pijnlijke zaak om aan te zien hoe het geloof steeds meer en meer wordt uitgehold en getrivialiseerd. In sommige religieuze middens is het een zaak van ''pick and choose'' en u vraagt wij draaien geworden.

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik als mens en priester nog steeds mag staan voor respect voor het leven en de menselijke waardigheid. En daar hoort moord op eigen verzoek echt niet bij.

Maria Koningin

In de Rooms Katholieke Kerk viert men vandaag het feest van Maria Koningin. Dit feest is van zeer recente oorsprong. Het werd in 1954 pas ingesteld door Paus Pius XII bij gelegenheid van het Mariajaar dat de 100e verjaardag van de afkondiging van het dogma van de onbevlekte ontvangenis herdacht. Dit dogma tussen haakjes was een van de hoofdredenen van de afscheiding van de Oud Katholieken van Rome.


Oorspronkelijk werd het gevierd op 31 mei maar werd tijdens de liturgische hervorming van Vaticanum II verplaatst naar 22 augustus, de octaafdag van de Tenhemelopneming van Maria. Dit octaaf werd samen met de vigilie van het feest reeds in 1956 afgeschaft. Een beetje ironisch daar amper 6 jaar eerder dezelfde Pius XII de ten hemel opneming van Maria tot dogma had verklaard en een geheel nieuw misformulier voor dit hoogfeest had ingevoerd.

Bij onze Orthodoxe broeders en zuster wordt het oudste en grootste Mariafeest dat bij hen de titel ' het Ontslapen van de Moeder Gods' draagt nog steeds met passende luister gevierd. Het wordt voorafgegaan door een twee weken durende vasten; de vasten van de Theotokos. Een voorfeest ( vigilie) en de eigenlijke viering strekt zich over 8 dagen uit (octaaf)zoals bij alle grote feesten.

Ook in de Oud Rooms Katholieke Kerk hebben wij de vigilie en het octaaf van dit feest in ere hersteld en geven wij de voorkeur aan de misteksten van voor 1950.



Assumpta est Maria in caelum, gaudent angeli, laudantes benedicunt Dominum !
 

Spreek Heer, uw dienaar luistert.

De Oosterse Kerk herdenkt vandaag de Heilige Profeet Samuel. Zijn naam in het Hebreeuws Sh'muel betekent 'God hoort'.




We lezen zijn verhaal in het naar hem genaamde oudtestamentisch boek 1 Samuel. Zijn moeder Hanna kon geen kinderen krijgen. In de samenleving van die tijd was dat een schande, een vrouw hoorde nu eenmaal zoveel mogelijk kinderen te krijgen. Hanna ging hier zwaar onder gebukt. Temeer daar Pennina de andere vrouw van haar man Elkana die wel kinderen had haar hier voortdurend mee tergde.



Toen ze naar jaarlijkse gewoonte naar het heiligdom gingen, dat toen nog niet in Jeruzalem maar in Silo was, om te offeren. Stortte Hanna haar hart uit bij de Heer. Ze smeekte om een zoon en beloofde hen de Heer toe te wijden.

Het jaar daarop werd Samuel geboren. Het prachtige danklied van Hanna ( 1 Samuel 1: 2-10)doet ons denken aan het Magnificat met welk het grote gelijkenissen vertoont.



Toen de jongen gespeend d.w.z. Van de moederborst af was bracht zijn moeder hem naar het heiligdom.



Dat de jongen voorbestemd was voor grootse dingen werd toen bevestigd bij zijn roeping.



De jonge Samuël deed dienst in het heiligdom van de Heer onder het toeziend oog van Eli. In die dagen was een woord van de Heer een zeldzaamheid en een visioen kwam niet vaak voor. Op zekere dag had Eli zich te slapen gelegd op zijn gewone plaats; zijn ogen begonnen zwak te worden en hij kon niet meer zien. De lamp van God was nog niet gedoofd en Samuël lag te slapen in het heiligdom van de Heer, waar de ark van God stond.
Toen riep de Heer: "Samuël!"
Samuël antwoordde: "Hier ben ik."
Hij liep haastig naar Eli en zei: "Hier ben ik. U hebt mij immers geroepen?"
Maar Eli antwoordde: "Ik heb niet geroepen; ga maar weer slapen."
En hij ging weer terug en legde zich te slapen. Toen riep de Heer opnieuw: "Samuël!"
Samuël stond op, ging naar Eli en zei: "Hier ben ik. U hebt mij immers geroepen?"
Eli antwoordde: "Ik heb niet geroepen, mijn jongen; ga maar weer slapen."
Samuël kende de Heer nog niet; een woord van de Heer was hem nog nooit geopenbaard. En voor de derde keer riep de Heer Samuël. Samuël stond op, ging naar Eli en zei: "Hier ben ik. U hebt mij immers geroepen?"
Toen besefte Eli dat het de Heer was die de jongen riep. En hij zei tegen Samuël: "Ga maar weer slapen. En mocht Hij je roepen, dan moet je zeggen: 'Spreek, Heer, uw dienaar luistert'."
Samuël ging dus weer op zijn gewone plaats slapen. Toen kwam de Heer bij hem staan en riep evenals de vorige keren: "Samuël! Samuël!"
En Samuël antwoordde: "Spreek, uw dienaar luistert."

En luisteren deed hij. Samuel groeide op en werd profeet en rechter of richter in Israël. Tijdens zijn leven eiste het volk een koning. De eerste koning van Israël, Saul werd door Samuel zij het met tegenzin gezalfd.



Toen Saul in ongenade viel zalfde hij ook diens opvolger David wellicht de bekendste van Israëls koningen.



Troparion  toon 8



Reeds voor uw ontvangenis waart gij als een kostbare gave aan God gewijd, en vanaf uw kindsheid hebt gij hem als een engel gediend. Gij waart geroepen om de toekomst te verkondigen. Daarom roepen wij u toe, Profeet Samuel, Grote Hogepriester Gods.

Vrijheid voor allen?

In de universele verklaring van de rechten van de mens staat te lezen:

“Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, evenals de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven, zijn godsdienst of overtuiging te belijden door het onderwijzen ervan, door de praktische toepassing, door eredienst en het houden van de geboden en voorschriften.”
“Een ieder heeft het recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid zonder inmenging een mening te koesteren en door alle middelen en ongeacht grenzen, inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven.” ( Artikel 18 en 19)

Toch is deze vrijheid blijkbaar niet iedereen gegund. Mijn voorgaande blogartikel heeft heel wat stof doen opwaaien. Ik heb het recht niet kritiek te uiten schreef een gepensioneerde geestelijke uit Gent mij.

Ook vanuit andere hoek bleef de reaktie niet uit. Het is verbazingwekkend hoe mensen die beweren '' open en tollerant'' te zijn héél kleingeestig en intollerant worden van zodra iemand ook maar de minste kritiek durft te uiten. Er wordt gedreigd met rechtzaken of erger. Want blijkbaar zijn de rechten van vrijheid van godsdienst, overtuiging en meningsuiting alleen voor degenen die het met hen eens zijn.

Tot nader order zijn deze rechten er echter voor iedereen. Ook voor hen die vinden dat een bisschopsstaf en een heksenbezem niet samengaan.

De bisschop en de heks.

Het lijkt wel de titel van een fictie roman à la Tolkien, C.S. Lewis of J.K. Rowling. Maar het gaat hier in werkelijkheid over de laatste ( bij mijn weten ) schertsvertoning van de '' Gemeenschap van de Goede Herder'' te Dendermonde. Deze groepering die zich profileert als een monastiek gerichte oecumenisch/oud katholieke gemeenschap heeft eigenlijk meer weg van een circus dan een geloofsgemeenschap.

Vorige maand trad één van hun priesters in het huwelijk; op zich geen punt daar oud katholieken geen verplicht celibaat kennen. Laat ons het over het feit dat de bruid een bruidegom was ook even niet hebben. Maar de religieuze viering die op de burgerlijke plechtigheid volgde kan men op z'n minst bedenkelijk noemen.

De priesters partner is immers wicca en dat moest toch ook aan bod komen! Na wat zoekwerk kwam men uit bij een Nederlandse wicca ''priesteres'' die opereert onder het motto ''huur een heks''
Deze was bereid samen met de bisschop het huwelijk in te zegenen.

Met als resultaat een hallucinante vertoning die bijna de verbeelding tart. Naar eeuwenoude traditie bond de heks de handen van beide echtgenoten samen waarna zijne excellentie er zijn priesterstola oplegde. Daarna moesten ze naar aloud gebruik van onze voorvaderen over de bezem springen ( of de voorgangster er nadien mee naar huis gevlogen is weet ik niet ) en hield monseigneur zijn staf naast de bezemsteel.

Rechtgeaarde katholieken kunnen bij dit schaamteloos syncretisme niet anders dan aan de vele martelaren denken die liever stierven dan voor de romeinse goden te buigen. Hun bloed schreeuwt het uit als met de symbolen van ons christelijk geloof de vloer wordt aangeveegd.

Dat de schaapjes van de goede herder heel ver van de goede weg zijn afgedwaald is nu wel overduidelijk. Katholiek of zelfs christen kan je hen nog nauwelijks noemen. Wel zijn ze zeer bijbels;

''Want er komt een tijd dat de mensen de heilzame leer niet meer verdragen, maar leraren om zich heen verzamelen die aan hun verlangens tegemoet komen en hun naar de mond praten. Ze zullen niet meer naar de waarheid luisteren, maar naar verzinsels'' 2 Timoteüs 4:3,4



Pas op voor valse profeten, die in schaapskleren op jullie afkomen maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn. Matteüs 7:15


Als orthodoxe oud katholiek en priester kan ik niet ander dan mij hiervan distantiëren. Deze mensen geven ons allemaal een slechte reputatie en maken het geloof belachelijk.
Met de profeet Jeremia kan ik zeggen


''De herders zijn een kudde dwazen, ze gaan niet te rade bij de HEER'' (10:21)


Van bisschoppen in heksenkleren spaar ons Heer!