Nada te turbe

Op 15 oktober gedenkt de Kerk de Heilige Theresa van Avila, maagd en kerklerares. Eén van de slechts drie vrouwen die met deze titel geeerd werden. De twee andere zijn Catharina van Siena en Therese van Lisieux, ook een karmelietes.


Zij werd geboren in 1515 als Teresa Sanchez de Cepeda y Ahumada te Alba de Tormes nabij Salamanca. Haar ouders Don Alonso Sanchez de Cepeda en Dona Beatriz de Ahumada waren tot bekering gedwongen joden.
Toen ze twintig was in 1535, vrij laat naar de normen van die tijd trad ze in bij de karmelietessen in het klooster van 'La Encarnacion' ( de Menswording) te Avila.

Op 3 November 1537 legde ze haar geloften af. Korte tijd daarna werd ze echter zwaar ziek. Haar plotse genezing in 1542 die zonder verklaarbare oorzaak was schreef ze toe aan de Heilige Maagd en Sint Jozef.

Ze maakte een periode van geestelijke dorheid door maar ontving nadien ook grote mystieke gaven.

Samen met de Heilige Johannes van het Kruis hervormde ze de Karmel.

Deze orde was namelijk, zoals zoveel orden op een bepaald moment van hun geschiedenis hadden meegemaakt, verslapt in de naleving van haar kloosterregel

Om haar hervorming gestalte te geven stichtte Theresia in 1562 haar klooster van de heilige Jozef, in Ávila. Dit was geen sinecure, want er waren geen middelen en ze ondervond veel tegenstand. Het bestaan van zo'n klooster was immers in feite een slag in het gezicht van de bestaande kloosters, die bruut geconfronteerd werden met hun eigen falen.

De rest van het leven van Theresia was een aaneenschakeling van enerzijds bijzondere genaden in haar persoonlijke leven, en anderzijds kloosterstichtingen en het schrijven van constituties en mystieke geschriften in haar publieke leven.

Van haar geschriften zijn haar "Innerlijke Burcht," de Weg van Volmaaktheid" en haar "Hooglied" het meest beroemd. Ze behoren tot de hoogtepunten van de Spaanse literatuur. Op dat gebied werd zij in haar tijd alleen overtroffen door haar naaste medewerker en medemysticus, de heilige Johannes van het Kruis. Theresia werd zaligverklaard door paus Paulus V op 24 april 1614, en heiligverklaard door paus Gregorius XV op 12 maart 1622.

In 1970 riep paus Paulus VI haar uit tot kerklerares.

4 oktober, H. Franciscus van Assisi

Allerhoogste, almachtige, goede Heer,

van U zijn de lof, de roem, de eer en alle zegen.
U alleen, Allerhoogste, komen zij toe
en geen mens is waardig uw naam te noemen.

Wees geprezen, mijn Heer met al Uw schepselen,
vooral door mijnheer broeder zon,
die de dag is en door wie Gij ons verlicht.
En hij is mooi en straalt met grote pracht;
van U, Allerhoogste, draagt hij het teken.

Wees geprezen, mijn Heer, door zuster maan en de sterren.
Aan de hemel hebt Gij ze gevormd, helder en kostbaar en mooi.

Wees geprezen, mijn Heer, door broeder wind
en door de lucht, bewolkt of helder, en ieder jaargetijde,
door wie Gij het leven van uw schepselen onderhoudt.

Wees geprezen, mijn Heer, door zuster water,
die heel nuttig is en nederig, kostbaar en kuis.

Wees geprezen, mijn Heer, door broeder vuur,
door wie Gij voor ons de nacht verlicht;
en hij is mooi en vrolijk, stoer en sterk.

Wees geprezen, mijn Heer, door onze zuster, moeder aarde,
die ons voedt en leidt,
en allerlei vruchten voortbrengt, bonte bloemen en planten.

Wees geprezen, mijn Heer, door wie omwille van uw liefde
vergiffenis schenken, en ziekte en verdrukking dragen.
Gelukkig wie dat dragen in vrede,
want door U, Allerhoogste, worden zij gekroond.

Wees geprezen, mijn Heer, door onze zuster de lichamelijke dood,
die geen levend mens kan ontvluchten.
Wee hen die in doodzonde sterven;
gelukkig wie zij in uw allerheiligste wil vindt,
want de tweede dood zal hun geen kwaad doen.

Prijs en zegen mijn Heer,
en dank en dien Hem in grote nederigheid